วัสสการพราหมณ์...วีรบุรุษ หรืออสรพิษ
วัสสการพราหมณ์ เป็นพราหมณ์ปุโรหิต กุนซือของพระเจ้าอชาตศัตรู ซึ่งมีชีวิตอยู่ในสมัยพุทธกาล วีรกรรมชองวัสสการพราหมณ์ที่สร้างชื่อเสียงโด่งดัง จนพระพุทธเจ้าทรงยกมาเป็นอุทาหรณ์สอนพุทธสาวกก็คือการทำตัวเป้นบ่างช่างยุ จนท้ายที่สุด แคว้นลิจฉวีซึ่งเคยแข็งแกร่งมั่นคงด้วยสามัคคีธรรม ก็แตกแยกอ่อนแอ ถูกกองทัพพระเจ้าอชาตศัตรูยึดครองได้อย่างง่ายดาย
พฤติกรรมของวัสสการพราหมณ์ หากมองในแง่ของการเป็นพราหมณ์ปุโรหิตของพระเจ้าอชาตศัตรูก็ถือว่าเป็นวีรบุรุษของแคว้นมคธ ตั้งแต่การวิเคราะห์จุดแข็งของแคว้นลิจฉวีคือ สามัคคีธรรม และวางแผนทำลายสามัคคีได้อย่างเป็นขั้นตอน เริ่มตั้งแต่ทำทีขัดแย้งกับพระเจ้าอชาตศัตรู จนถูกลงโทษโบยและเนรเทศ ซึ่งผู้เขียนได้บรรยายให้วัสสการพราหมณ์เป็นฮีโร่ในตอนนี้ว่า
โดยเต็มกตัญญู กตเวทิตาครัน
ใหญ่ยิ่งและยากอัน นรอื่นจะอาจทน
หยั่งชอบนิยมเชื่อ สละเนื้อและเลือดตน
ยอมรับทุเรศผล ขรการณ์พะพานกาย
ไป่เห็นกะเจ็บแสบ ชีวแทบจะทำลาย
มุ่งสัตย์สมรรถหมาย บ มิพรั่น ฤ หวั่นไหว
หวังแผน ณ แผ่นดิน ผิถวิลสะดวกใด
เกื้อกิจสฤษดิ์ไป บ มีเลี่ยงละเบี่ยงเบือน
วัสสการยอมอุทิศตัวเอง รับราชทัณฑ์ทั้งโบยและเนรเทศให้คนเห็นกันทั้งเมือง หลังจากสร้างเรื่องให้ดูน่าเชื่อถือแล้วก็เดินทางไปเป็นหนอนบ่อนไส้ในเมืองลิจฉวี สร้างเรื่องราวให้น่าเห็นอกเห็นใจ จนฝ่ายลิจฉวีหลงเชื่อยอมรับวัสสการพราหมณ์ไว้ในเมือง ซึ่งก็เท่ากับโอบอุ้มอสรพิษร้ายเข้าไว้เต็มๆ
ในตอนแรก วัสสการพราหมณ์ก็ทำทีตั้งอกตั้งใจรับราชการอย่างดีจนเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีหมดความระแวง แ้ล้วก็ถือโอกาสที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ของบรรดาพระกุมาร ยุแยงตะแคงรั่ว ทำอุบายให้เด็กทะเลาะกัน แล้วก็เลยลามไปถึงพ่อแม่ จากเรื่องขุ่นเคืองกันส่วนตัวก็เลยพาลไปถึงเรื่องงานการ ท้ายที่สุดสภากษัตริย์ลิจฉวีก็เลยทะเลาะกันเละคล้าย ๆ สภาไทย จนไม่มีใครอยากจะเข้าประชุม ถึงเวลามีปัญหาใหญ่ขนาดข้าศึกยกมาประชิดเขตแดน ตีกลองเรียกประชุมเท่าไรก็ยังไม่มีคนมาประชุม วัสสการพราหมณ์ก็เลยเปิดประตูให้กองทัพพระเจ้าอชาตศัตรูก็เลยเข้ายึดได้อย่างสบาย
ซึ่งแน่ละ ทั้งหลายทั้งปวงก็เป็นผลงานของวัสสการพราหมณ์เต็ม ๆ เมื่อกลับไปเมืองมคธ วัสสการพราหมณ์ก็คงได้รับความดีความชอบ เป็นวีรบุรุษสุดประเสริฐเลิศเลอ มีแต่เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญ
เรียกว่า กลับอย่างเท่...
แต่เมื่อพลิกมุมมองกลับมาในด้านของเมืองลิจฉวี วัสสการพราหมณ์นับว่าเป็นอสรพิษที่แฝงตัวเข้ามาเมื่อทำลายล้างบ้านเมืองและผู้คนอย่างโหดร้าย เป็นครูที่ไม่มีจรรยาบรรณของครูอยู่ในหัวใจเลยแม้แต่น้อย จึงได้สร้างเรื่อง อาศัยความเป็นครูใส่ยาพิษลงในหัวใจของเด็ก เรียกว่าขาดจิตสำนึกของความเป็นครูชัดๆ
และเมื่อยุยงจนเด็กทะเลาะกัน ลุกลามไปถึงผู้ใหญ่ กลายเป็นชนวนที่ทำให้แตกแยกกันไปทั่ว วัสสการพราหมณ์ก็ส่งข่าวให้กองทัพของพระเจ้าอชาตศัตรูยกมา แถมยังเปิดประตูเมืองให้ เรียกว่าอกตัญญู หักหลังกษัตริย์ลิจฉวีที่เคยเมตตาอุปถัมภ์ค้ำจุนเสียสะใจ
วัสสการพราหมณ์จึงนับว่าเป็นคนเลวร้ายอย่างสมบูรณ์ ในมุมมองของชาวลิจฉวี
วัสสการพราหมณ์เป็นวีรบุรุษของเมืองมคธ ที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอน ขณะที่เป็นโจรร้ายใจฉกรรจ์ที่ทำลายล้างบ้านเมืองคนอื่น หักกลบลบล้างกันแล้ว ก็เรียกว่า ไม่ถึงกับเลวบริสุทธิ์
ต่างจากคนที่กิดบนแผ่นดินไทย แต่ทำตัวเป็นวัสสการพราหมณ์ ยุยงให้คนแตกสามัคคี ปั่นหัวให้คนทะเลาะกันจนถึงกับลงมือฆ่ากันตาย บ้านเมืองแทบจะพินาศย่อยยับลงไปอย่างทุกวันนี้
ไม่ว่าจะมองมุมไหน ก็ห่างไกลคำว่าวีรบุรุษลิบลับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น