ผิดหรือไม่ผิด...อยู่ที่จิตสำนึก

ผิดหรือไม่ผิด...อยู่ที่จิตสำนึก

เรื่องราวของ นรก สวรรค์  มีอยู่ในทุกศาสนา  จะจริงหรือไม่จริง  ก็นับว่ามีบทบาทช่วยยับยั้ง  ไม่ให้คนย่ามใจในการทำชั่วจนเกินไปนัก

จนมาถึงวันนี้  ยุคสมัยที่คนฉลาดเลิศเลอ  เทคโนโลยีครองโลก  ไม่ว่าพระเจ้าองค์ไหนก็ทำท่าว่าจะชิดซ้าย  ห่างหายจากใจไปหมด  เรื่องบาปกรรม  ก็กลายเป็นเรื่องตลกที่ตกยุคไปแล้ว  แม้แต่ตามวัดวาอารามที่มีภาพจิตรกรรม  ประติมากรรม  ทั้งนรก สวรรค์  ปั้นรูปเปรตสารพัดชนิดไว้เป็นเครื่องเตือนใจ  ก็ไม่เว้น

ในไตรภูมิพระร่วง  กล่าวถึงเรื่องนรกสวรรค์ไว้เป็นจริงเป็นจังมากมาย  และถือว่าเป็นวรรณคดีที่มีอิทธิพลต่อความคิด ความเชื่อของคนทั้งในยุคนั้นและต่อๆ มา  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเปรต  เรื่องสารพัดนรก  สำหรับบริการคนที่ทำชั่วสารพัดอย่าง  ในบรรดาสารพัดนรกนั้น  มีอยู่ขุมหนึ่งที่กล่าวถึงพวกข้าราชการที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง  ข่มเหงเอารัดเอาเปรียบประชาชน  ที่ต้องตกนรกหมกไหม้  พรรณนาไว้เสียน่ากลัว

แต่บังเอิญข้าราชการยุคนี้ไม่เคยอ่าน  หรือถึงอ่านก็ไม่กลัว  เพราะสะสมเงินทองไว้เยอะ  ตายไปก็ใช้ติดสินบนยมบาลได้

หนังสืออีกเล่มหนึ่ง  คือ โอวาทสี่ของท่านสี่เหลี่ยวฝาน  ก็ว่าด้วยเรื่องทำความดีเอาไว้  เล่มนี้ไม่น่ากลัวเหมือนไตรภูมิ  แต่ก็น่าสนใจ  มีอยู่ตอนหนึ่งที่เล่าถึงเรื่องข้าราชการคนหนึ่งฝันว่าตายไปเจอยมบาล  ยมบาลให้ดูบันทึกความชั่วที่กองเป็นภูเขาเลากา  ส่วนความดีมีอยู่น้อยนิดเดียว  ครั้นเอาความชั่วกับความดีขึ้นตาชั่ง  ปรากฏว่าความดีน้อยนิดกลับมีน้ำหนักมากกว่าความชั่วที่มองดูว่ามีมากมาย  ก็เลยถามยมบาลว่า  ความชั่วมากมายนั้นคือความชั่วอะไร  เพราะทำจนเพลิน  จำไม่ได้แล้ว  ยมบาลก็อธิบายว่าเป็นความชั่วประจำวัน  แค่คิดไม่ดี  ก็นับเป็นความชั่วแล้ว  ส่วนความดีน้อยนิดที่มีน้ำหนักมากนั้น  คือความดีที่ทำให้ประชาชน  ในฐานะที่เป็นข้าราชการ  แค่ครั้งเดียวที่กล้าคัดค้านนโยบายของเจ้าเมืองที่ให้เรียกเก็บภาษีอากรประชาชนที่ทุกข์ยาก  เพราะความสงสารว่าประชาชนจะเดือดร้อน  ซ้ำการคัดค้านนั้นก็ไม่สำเร็จเสียอีก  แต่แค่นั้นก็เป็นความดีที่มีน้ำหนักมากมาย  ยิ่งถ้าค้านแล้วสำเร็จก็จะยิ่งเป็นบุญที่มีน้ำหนักมากมายมหาศาล

หนังสือสองเรื่องนี้  แน่นอนเลยว่า  ข้าราชการไทยไม่เคยอ่าน

วันนี้  เราจึงได้เห็นข้าราชการระดับใหญ่มากของไทยแสดงความกตัญญูต่อตัวบุคคลทีมอบอำนาจวาสนาให้แบบสุด ๆ

แต่ไม่สนใจว่าอะไรคือความถูกต้อง  ไม่สนใจไยดีความรู้สึกขมขื่นของประชาชนที่ต้องเสียภาษีอากร  จ่ายเป็นเงินเดือนให้บรรดาข้าราชการทั้งหลายได้มีอยู่มีกินนับตั้งแต่ยังเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย  มาจนใหญ่โตคับแผ่นดินทุกวันนี้

เพราะเรื่องนรก สวรรค์  มันเป็นแค่จินตนาการ

เพราะผลการสำรวจ  ข้าราชการไทยทุจริตคอรัปชันมากมายมหาศาล  มันก็แค่ภาพลักษณ์

แต่ยศ อำนาจ และเงินทองที่จับต้องได้  มันเป็นของจริง

เราจึงได้เห็นข้าราชการบางคน  ยังยืนเด่นเป็นสง่า  ตั้งคำถามเสียงดังย้อนกลับมาหาสังคมว่า "ผมผิดหรือ..."

เพราะผิด  หรือไม่ผิด  มันอยู่ที่จิตสำนึก..