วันเสาร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ระวัง...ไอ้ตัวจิ๋ว

ระวัง...ไอ้ตัวจิ๋ว !!!!!




     บ่อยครั้ง  ที่ไปซื้อสินค้า  แล้วตัดสินใจไม่ถูกว่าจะซื้ออย่างไหนดี  แต่ละอย่างมันมีข้อดีข้อเสียต่างกันมากน้อยแค่ไหน  แล้วท้ายที่สุด  ก็อาจเป็นว่า  ไม่ซื้อ  หรือถ้าจำเป็นต้องใช้  ก็ต้องซื้อโดยไม่รู้ว่ามันจะดีหรือไม่  ตรงตามความต้องการมากน้อยแค่ไหน

     สาเหตุก็เป็นเพราะไอ้เจ้าอักษรกำกับสินค้า  ที่นับวันก็อาศัยอัจฉริยภาพของคอมพิวเตอร์  ย่อเสียจนตัวเล็กจิ๋ว  จิ๋วเกินกว่าสายตาคนปกติจะอ่านได้  ต้องอาศัยแว่นขยาย  หรือบางทีขยายแล้วก็ยังยากที่จะอ่านออกอยู่ดี





     และด้วยเหตุว่า  มีคนน้อยมากที่จะพกแว่นขยายไปยืนอ่านฉลาก  หรือใบกำกับสินค้า  ดังนั้น  ส่วนใหญ่ก็มักจะพลิก ๆ ดู  อ่านเฉพาะตัวที่พอจะอ่านออก  ซึ่งก็มักจะเป็นส่วนโฆษณาจูงใจ

     ส่วนตรงที่สำคัญ  ไม่ว่าจะเป็นข้อห้าม  ควรระวัง  กลับใช้อักษรจิ๋วสุด ๆ  ก็เพราะไม่ต้องการให้อ่านออก  แต่มีไว้ป้องกันตัวเอง  เผื่อใครซื้อไปแล้ว  เกิดอันตรายอะไรขึ้นมา  จะได้อ้างว่า  บอกแล้ว...อยากไม่อ่านเอง

    อักษรจิ๋วพวกนี้เหมือนกัน  ที่เรามักจะเจอในเอกสารสำคัญ  ใบสัญญา ฯลฯ  ที่มีข้อผูกพันต่าง ๆ แล้วไอ้ข้อที่จะทำให้เราต้องพลาดท่าเสียที  เสียเปรียบ  มันก็มักจะพิมพ์เป็นไอ้เจ้าตัวจิ๋ว  แิอบไว้ตรงไหนสักแห่ง  แถมบางทียังใช้หมึกสีอ่อน  หรือพิมพ์ทับไปบนภาพพื้นอะไรที่ทำให้เราหมดความมานะพยายามที่จะอ่าน  แล้วก็ลงสรุปง่าย ๆ ว่า  "อย่าไปอ่านมันเลย"




    ก็คงต้องร้องเรียนคณะกรรมการคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคให้หามาตรการป้องกันไอ้ตัวจิ๋วนี่สักหน่อยแล้ว

    แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น  ขอแนะนำให้พกแว่นขยายติดตัวไว้สักหน่อยก็ดี  เวลาจะซื้อสินค้า  หรือทำสัญญิงสัญญาอะไรกับใคร  กรุณาส่อง  และอ่าน...ก่อนตัดสินใจ

    อย่าคิดง่าย ๆ ว่า "อย่าไปอ่านมันเลย"

    เพราะนอกจากอาจต้องเสียเงิน  เสียรู้  เสียใจ  แล้วยังอาจถุกซ้ำเติมเสียอีกว่า "แล้วทำไมไม่อ่าน"




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น