
ในวรรณคดีไทยก็มีกล่าวถึงการใช้เวทย์มนตร์เสกหุ่นพยนต์ อย่างขุนแผนเสกหุ่นพยนต์เป็นทหาร ทหารพวกนี้ ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย ถึงตายก็เสกใหม่ได้
เช่นเดียวกับอีกหลายเรื่องที่ตัวเอกมีอิทธิฤทธิ์ หรือมีคาถาอาคม เวลาสู้รบกันก็ไม่ต้องออกแรงให้เมื่อย เสกโน่นเสกนี่ให้รบกันแทน เป็นต้นว่า ฝ่ายหนึ่งเสกเป็นนาค อีกฝ่ายหนึ่งจะเอาชนะก็ต้องเสกให้เป็นครุฑ อะไรทำนองนั้น

เมื่อก่อนนี้เคยมีละครโทรทัศน์เรื่องหุ่นไล่กา จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องเป็นยังไง ดูเหมือนจะมีแม่มดเสกให้หุ่นกลายเป็นคน ไปอยู่รวมกับคนจริง ๆ มีเพลงประกอบเรื่องที่จำได้ว่า "ไม่มีสมองที่จะคิด ไม่มีชีวิตอย่างใครๆ ฉันไปอยู่กับคน ฉันทนอยู่ไม่ไหว อ๊าย อายๆๆๆ ฉันอายๆๆๆ ต้องกลับไปเป็นหุ่นไล่กา...."

ส่วนการแสดงเชิดหุ่นนั้น ดูเหมือนมีอยู่ทั่วโลก บางทีก็เอาหุ่นมาแสดงให้เหมือนคน บางทีก็เอาคนไปแสดงให้เหมือนหุ่น

เจ้าหุ่นยนต์พวกนี้ ยิ่งนับวันยิ่งทำอะไร ๆ ได้เยอะแยะใกล้เคียงคนเข้าไปทุกที แต่ยังไม่ใช่ เพราะยังเป็นการทำตามโปรแกรมที่ตั้งไว้ นอกเหนือจากนั้น...ไม่ได้ เพราะยังคิดเองไม่เป็น
ระยะหลัง ๆนี้ คนไทยยิ่งคุ้นชินกับหุ่นมากขึ้น ตั้งแต่ตอนที่จับได้ว่ามีการใช้หุ่นแทนคน ในลักษณะนอมินี แต่เจ้าของโรงงานหุ่นก็ไม่เดือดร้อนใจ จับได้ก็จับไป แถมยังสร้างสารพัดหุ่นออกมาเรื่อย ๆ ทั้งหุ่นตัวสวยเอาไว้เดินแฟชั่นโชว์ หุ่นนักรบนักปฏิวัติ หุ่นทหารตำรวจ หุ่นอะไรต่อมิอะไร พูดได้ ยิ้มสวย โบกมือได้ ยกมือสนับสนุนได้ ฯลฯ

ภาษิตจีนว่า "มีเงิน ใช้ผีโม่แป้งได้"
ตอนนี้ เงินทำให้คนกลายเป็นหุ่นได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น