เกร็ด...รามเกียรติ์
ครั้นได้ประทานพระอุมามาแล้ว ทศกัณฐ์ก็ไม่มีปัญญาจะพาพระอุมากลับกรุงลงกา เพราะแตะตัวพระอุมาเข้าก็ร้อนเหมือนไฟ ผลที่สุดก็เลยต้องเอาทูนศีรษะเหาะไป ระหว่างทางก็ยังหนักเสียอีก ท้ายที่สุดก็ต้องแวะจอดระหว่างทาง แล้วก็เลยไปเจอกับพระนารายณ์ที่แปลงตัวเป็นยักษ์แก่มารออยู่ ทำทีเป็นปลูกต้นไม้ แต่กลับเอายอดลง เอารากชี้ฟ้าเสียนี่ ทศกัณฐ์อดรนทนไม่ได้ตามประสาคนร้อนวิชา ก็เลยถามว่าปลูกต้นไม้ภาษาอะไร เรียนวิชาการงานอาชีพมาหรือเปล่านี่ หรือที่โรงเรียนไม่มีครูสอนเกษตร ? พระนารายณ์ก็เลยได้ที ตอบทศกัณฐ์ว่า ปลูกต้นไม้เอายอดลง ก็ไม่บ้าไปกว่าคนที่ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ ไม่เจียมบอดี้
ตอบแค่นี้ ทศกัณฐ์ก็ โป๊ะเชะ !!! ก็ฉลาดไง... เลยรู้ว่า เอาพระอุมาไปก็หาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว แค่จับตัวยังไม่ได้ แล้วจะทำอะไรได้ สู้เอากลับไปแลกเอาคนอื่นมาจะดีกว่า
แล้วทศกัณฐ์ก็เอาพระอุมากลับไปถวายคืนให้พระอิศวร ขอนางมณโฑมาแทน
วัฒนธรรมไทย ๆ มีเรื่อง ที่สูงที่ต่ำ มีสำนวนสอนใจ เช่น ตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงา หรือ เต่าเตี้ยอย่าต่อให้ตีนสูง ฯลฯ เป็นสังคมที่เคยมีระบบอาวุโส เคารพคนที่สูงกว่า ด้วยชาติวุฒิ คุณวุฒิ วัยวุฒิ ถือว่าอาบน้ำร้อนมาก่อน มีความรู้ มีประสบการณ์ ที่สร้างสมมามากกว่า
ขนาดทศกัณฐ์ ทิฏฐิมานะออกล้นเหลือ ยังรู้เลยว่า ต้นไม้ต้องมีรากหยั่งลงดิน มียอดอยู่ข้างบน คนไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำนี่ หมดสิทธิ์เรียนเกษตร หรือจะไปเรียนสถาปัตย์ก็คงไม่รุ่ง เดี๋ยวสร้างบ้านเอาหลังคาลงดินหมด
แต่วันนี้ เราได้เห็นคนหลาย ๆ คน ที่เรียนเกษตรก็ไม่เวิร์ค เรียนสถาปัตย์ก็ไม่รุ่ง มาเป็นดาวรุ่งดาวโรจน์ด้วยการพยายามดึงยอดให้ต่ำ ทำรากให้สูง
โลกมันวิปริตจริง ๆ ดัวย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น